Jæja þá, núna er ég búin að vera í mjög slæmu kasti. Á mánudaginn byrjaði það og er enn en það er að ganga til baka. Þetta byrjaði dáldið svakalega og mjög skyndilega. Ég vaknað um morguninn og ekkert vitist vera að. Ég hringdi í vinkonu mína og vð spjölluðum í svona 5 mín. en þegar ég var búnin að leggja á þá fann ég mjög skrítna tilfinningu. Ég varð allt í einu mjög þreytt og orkulaus svo að ég staulaðist í sófann og náði að hringja í manninn minn með miklum erfiðum. Fingurnir vildu ekki hlíða mér. Hann kemur heim í hvelli því að hann heyrði að það var eitthvað mikið að því ég gat varla talað. Þegar hann kemur heim er ég alveg stíf, ég get ekki talað, átti erfitt með að borða, sitja. Ég varð bara að liggja og fá svo hjálp við allt. Ég er búin að vera í hjólastólnum í 4 daga og síðastlinu 2 daga er ég búin að staulas um á hækjum. Í dag get ég gengið án hækjanna en ég treysti mér ekki út án þeirra. Ég ætla líka að vera bara inni að slaka á næstu daga þ.e. ég er ekki að fara að gera enhverjar æfinar eins og að príla eitthvað hér heima við tiltekt. Ég ætla mér samt að reyna að gera það sem ég get því að húsið þrífur sig ekki sjálft og ég verð að fá að gera eitthvað.
Ég hitti lækninn minn á meðan ég var sem verst og er hún núna búin að sækja um Tysabri fyrir mig og telur hún vera meiri líkur en minni að ég fái það :) Ég gat ekki fengið betri fréttir en þetta í síðustu viku og er ég viss um að þær hafi hjálpað batanum að miklu leiti og svo auðvitað minn elskulegi eiiginmaður sem var svo duglegur að hjálpa mér líka og svo auðvitað krakkarnir mínir og foreldrar líka. Ég þakka fyrir allan þenna frábæra stuðning sem að ég er að fá alltaf þegar ég er alltaf í kasti. Ég vona að ég fái lyfið þó svo að ég hafi einhvertíman verið búin að segja að ég vildi það ekki en það var bara bitra hliðin á mér að tala. En núna eru líkurnar orðnar svo miklar að ég get ekki talað neikvætt lengur. Ég verð svo að reyna að vera dugleg að skrá niður hver einasta kast sem ég fæ. En þeim mun fækka um leið og ég byrja á lyfinu sem ég vona svo innilega að ég fái.
Núna er bara að brosa í allan dag og líka alla hina dagana því að brosið gefur svo mikið.
No comments:
Post a Comment