Dagur 11 á LDN og verða dagarnir bara betri og betri. Ég fór í fyrsta tíman í járngjöf í dag og gekk það bara mjög vel. Ég er búin að hafa óþarfa kvíða í rúma viku. En ég á að fara vikulega í 6 vikur og þá á járnið að vera orðið gott hjá mér og þá vonandi verð ég ennþá hressari. Það er sko ekki gaman að vera alltaf þreyttur og slappur á sumrin.
Ég er aðeins að byrja að haltra aftur en vonandi verður það bara lítið í þetta skipti. Ég er ekki að nenna eða hef ég tíma í að vera að skröltast á hækjum eða vera burrandi í hjólastól núna. Dóttir mín verður 7 ára á morgun og ætlum við að halda upp á það á laugardaginn og búið er að bjóða 19 krökkum og 13 fullorðnum í veisluna. Reyndar koma krakkarnir fyrst og svo þegar þeir fara kemur eldra liðið. Ég vildi hafa þetta sama daginn svo að ég gangi ekki alveg frá mér báða dagana þ.e. laugardag og sunnudag. Nei það verður tekin góð slökun á sunnudaginn :)

Eitt finnst mér mjög sérstakt við msið, það er hvað hvað engir tveir eru með sömu einkenni. Jú jú kannski eitthvað svipuð en aldrei alveg eins. Það er ástæðan fyrir því held ég að ekki er búið að finna lækningu við þessu. Ég hef oft pælt í þessu og er mikið búin að vera að leita skýringa á hlutunum. Ég er búin að vera að leita á netinu og líka í gegnum íslenska vini sem eru með ms. Bróðir minn er með ms líka en hann er með svo allt allt öðruvísi einkenni heldur en ég. Hann hefur aldei lamast, bara fengið sjóntruflanir og dofa og þreytu en það er eitt af einkennunum sem ég er líka með en þeytan er líka mikil hjá mér út af járnskorti.

En ég er staðráðin í því að vinna þennan sjúkdóm hvernig sem ég fer að því veit ég ekki en fyrsta skrefið í rétta átt er jákvæðni og rétt hugarfar.  Ganga ekki fram af sjálfum sér, ná góðum svefni, borða rétt og BROSA :D