Ég fór í síðustu járngjöfina í morgun og mikið er ég fegin að þetta sé búið. Ég var stungin tvisvar sinnum í þetta skiptið og hrærði hann einu sinni til að leita að góðri æð.
En alla vega, nú get ég byrjað á sterunum svo að í kvöld mun ég hringja í hann John til að fá nánari upplýsingar um það hvenar ég á að byrja o.þ.h.r.
Ég minkaði aftur skammtinn af LDN-inu þar sem að ég fékk alveg rosalega verki í hendurnar og fæturna eftir að ég stækkaði skammtinn. Ég ætla bara að halda áfram að taka 1,5 mg í góðann tíma.

Baráttan okkar ms sjúklinga gengur svona lala en við erum alla vega búin að hrista aðeins upp í kerfinu svo að þeir komast ekki hjá því að taka eftir okkur er ég viss um. Ég alla vega vona að þeir taki eftir okkur og fari að vinna vinnuna sína og kannski lækki launin sín örlítið til að hafa efni á lyfjunum fyrir okkur.

Ég er búin að vera alveg rosalega dugleg í dag og þvo heila fjallið af þvotti og hengja út á nýju snúruna mína sem að góður vinur okkar hjóna var svo góður að smíða handa mér. Það er sko gott að eiga góða að og er fullt af fólki í kringum okkur sem er búið að vera okkur svo góð og mikil aðstoð þegar þörf er á.

Vangaveltur hjá mér eru miklar þessa dagana. Þegar ég fer í steragjöfina og þarf að liggja inni í 3 daga, ætli ég megi taka með mér LDN-ið!!! Nú eru ekki allir læknar hlyntir þessu lyfi. Svo er ég að taka inn taugalyf á hverjum degi 2-3 á dag. Ætli ég eigi ekki að taka þetta bara með mér? Ég ætla að ræða þetta við hann john í kvöld. Það getur stundum verið svo mikið vesen að vera á lyfjum og þá séstaklega þegar maður þarf að fara eitthvað. En þetta reddast allt saman, það er ég viss um. En jæja það er sól og glimrandi gott veður svo að ég er farin út á pall í smá tíma þangað til maðurinn minn kemur heim ;)